Gehorrel

Donderdag 1 Augustus,

Het is dag 3 in Bali, het is 07:15 als ik de eerste geluiden op de gang hoor, ik heb nog geen zin om helemaal wakker te worden dus blijf nog even in een soort snooze stand liggen, een half uur later moet ik toch echt even een sanitaire stop maken, ik kom terug de kamer in en zie dat San inmiddels ook wakker is, ik open de schuifpui van onze kamer en heb direct uitzicht op het zwembad, ik kijk naar boven en zie dat het bewolkt is, ik schrik, ik denk ojee het is bewolkt, okee het is nog vroeg maar wat nou als de zongoden het vandaag laten afweten, volgens de app zou de zon al aanwezig moeten zijn, maar ik zie hem nog niet. Stel de zon komt vandaag niet, het zijn toch de dingen die je bezig houden als je nog een dag aan het zwembad wil doorbrengen, en dan komt natuurlijk ook gelijk de vraag in mijn hoofd, wat ga ik mijn trouwe lezers, zoals de buren, Tonny,Jeroen,Cor & Ria, Danielle, Tante Bep, Lizette, Peter en iedereen die ik nu vergeet vertellen. Mijn lezers verwachten wel wat van me en kan ik daarmee omgaan met deze druk? Schrijver zijn valt dus niet mee, of stel ik me nu aan? 

De ontbijtzaal loopt vol en wij zoeken een plekje, de kids hebben nog niet gereageerd dus die zullen nog wel slapen, zoals ik gisteren al zei is het ontbijt hier prima. Dan na een tijdje komen Joël & Gina ook de eetzaal in en net als gisteren is Ryan de laatste die komt, wij hebben dan allang gegeten, Ryan moet dus wel in zijn eentje eten en zit lekker met zijn AirPods te ontbijten, hij is klaar en gaat nog even terug naar de kamer zegt hij, ik vind het goed want inmiddels zijn  de wolken plaats aan het maken voor de zon. Maar na een tijdje vraag ik me toch af waar Ryan blijft, San besluit om toch even te gaan kijken bij hem en het gaat niet goed met hem zegt ze later als ze weer terug is, ik vraag aan San wat er aan de hand is, en ze verteld me dat hij zich niet lekker in zijn vel vind zitten en dat hij het liefst vandaag nog naar huis wil, dat heet in de volksmond heimwee. Dat komt natuurlijk ook omdat hij Malou mist en zij mist hem, vroeger dacht je er wel aan als je apart op vakantie was en dan probeerde je als het kon een keer te bellen met elkaar maar tegenwoordig kan je elkaar 24/7 bereiken en als de 1 dan in Bali is en de ander zit in Lloret de Mar en je hebt een tijdsverschil dan is het lastig om contact te houden en dat valt hen heel zwaar, ze zijn zo aan elkaar gehecht en zo close met elkaar dat het eruit ziet of misschien voelt voor hem ook wel als een soort liefdesverdriet. Maar erover praten helpt enorm en dat hebben San en Ryan dan ook even gedaan! En het heeft hem zeker even goed gedaan om zich in ieder geval uit te spreken naar zijn moedertje, want tegenwoordig is meneer zo lang geworden dat San er echt een moedertje bij is😂😂

Waarschijnlijk komt dit ook omdat we aan het relaxen zijn, en dus weinig te doen hebben. Na 10 dagen reizen door Java en daarna niks doen is natuurlijk een grote stap, misschien ook wel een zwart gat. Het kan dus ook zo zijn dat we na die reisdagen het “gehorrel”(zoals San het noemde) missen, die heerlijke weggetjes al stuiterend door de bergen, die weggetjes waarvan je maag een soort eigen formule 1 racebaan werd met als einddoel je maagklep voorbij willen om naar buiten te komen, maar waar je maagklep gelukkig altijd de morele winnaar is geweest en alles weer onder controle hield, zijn we dat nu aan het missen? Ik kan het me niet voorstellen, of is de verveling nu al toegeslagen? Ik weiger dit te accepteren dus verveling mag het niet worden!!

De zon is volledig door en de wolken zijn vertrokken het is af en toe een duik en daarna weer BAKKEN!! Ik blijf me verbazen hoe snel die tijd toch elke keer aan ons voorbij trekt zonder heel veel te doen, want inmiddels is het alweer 12:00 uur geworden en gaan wij langzaam aan naar de receptie, want Marcel onze lokale travel agent komt om 12:15 langs, gelukkig is hij weer te laat en dat vind ik prima!! We nemen even wat praktische zaken door en hij vraagt of wij nog wensen hebben, ik weet de wens van Ryan wel maar die wens kunnen we natuurlijk niet in vervulling laten gaan en dat verwacht hij natuurlijk ook helemaal niet. Wij hebben nog wel wat wensen, maar daar kan ik nu nog even niks over zeggen, dat bewaar ik nog voor morgen☺️😉 een tipje van de sluier wil ik wel alvast geven hoor, het heeft iets te maken met “gehorrel”☺️😂

De zon goden hebben ons vandaag niet teleurgesteld en waren toch weer met ons, na een heerlijke “croma” bak dag, ruilen we de middag weer in voor de avond, nog even het chloorwater van je afspoelen en dan weer de weide wereld van Sanur in. Maar wat gaan we nou vandaag weer is eten, het eten van gisteren zit natuurlijk nog vers in onze gedachte maar om nou weer nasi of bami te gaan eten met saté lijkt ons niet zo’n goed idee! We missen allemaal toch wel een lekker bordje spaghetti Carbonara, een lasagna of een lekkere pizza maar in heel Java zijn we een Italiaan nog niet tegen gekomen en Kasum vertelde ons toen ook al dat je dat niet gaat vinden in Java, misschien een gat in de markt voor iemand, misschien ook niet☺️ Bali daarentegen is heel anders, dat is gericht op de toeristen en dus ook op de Europese toeristen. En wat denk je? Jawel er is hier een Italiaans restaurant en die gaan wij proberen. De keuze die we voor vanavond gemaakt hebben bleek een uitstekende keuze!! Ook vanavond hebben we weer heerlijk gegeten, het bracht ons even terug naar de afgelopen vakanties in Italië, en dat is best knap aangezien Italië hier een eind vandaan is☺️

De afgelopen dagen heb ik mijn kids weer een beetje zien opbloeien, vooral Joël is weer bijgekomen en dat alleen door ook gewoon weer te ontbijten, en avondeten wat hem meer aanstaat en waar die niet zijn neus bij optrekt op het moment dat hij eraan ruikt😂 ook dit doet me goed om te zien, Java lijkt alweer mijlen ver achter ons, maar vergeten zal ik het nooit meer. Er gaat geen dag voorbij zonder aan Java te denken. De spaghetti, lasagna en de pizza’s zijn op en we gaan weer een stuk wandelen, want heel veel beweging hebben we nog niet gehad vandaag😂☺️ We hebben vanmiddag van Marcel gehoord dat het best leuk is om door de winkelstraat van Sanur te lopen en de lokale winkels te bekijken en aangezien we toch niet zo heel veel te doen hebben gaan we aan de wandel, Marcel had gezegd dat als we bij een rotonde aankwamen dat daar nog wel leuke “struinwinkels” waren en hij vertelde dat het wel een stukje lopen zou zijn, dat stukje lopen blijkt gewoon bijna 3,5 km te zijn😳 maar als het heen al 3,5km is dan is dat terug dus ook het geval, door alle verlichting is het net een soort “Scheveningen by night walk” althans dat denk ik, maar dat is meer iets voor San en haar sportvriendinnen,  we zouden natuurlijk een taxi kunnen nemen want ook dat kost bijna niks, maar we stappen gewoon door, we moeten nog even langs de supermarkt want we moeten nog wel even wat spullen hebben voor morgen tijdens het “gehorrel”😂☺️ Daarover morgen meer en voor nu vanuit Bali fijne middag/avond en tot morgen, 

Groeten, 

de Broekies