Swiss Bell resort Bali

Woensdag 31 juli 

En dan is het zover, wakker worden in Bali. Het is iets waar de kinderen heel erg naar uitgekeken hebben. Het is iets waar ik tegen op keek want ja als je de hele dag aan het zwembad ligt maak je niet zoveel mee, dus ik was een beetje bang dat ik geen inspiratie meer zou hebben, het is een beetje het gevoel alsof je de hele dag hetzelfde werk zou doen aan de lopende band in een taartenfabriek en je mag de hele dag chocolaatjes op de taart leggen, daar kan je niet een heel verhaal van maken, met alle respect voor de mensen die in een taarten fabriek werken of gewerkt hebben☺️ (Geintje Lizette) 

We hadden alle wekkers uitgezet maar worden automatisch vroeg wakker, het zit sinds de trip door Java in ons systeem, het bed lag heerlijk en we hebben dus ook een goeie nacht gehad. zoals ik gisteren al vertelde is het een groot hotel met heel veel kamers, daar merkte wij gisteravond nog niet zoveel van  maar vanmorgen tijdens het ontbijt is het een mierenhoop van mensen, dit hebben we in Java nog niet meegemaakt het lijkt een beetje op zo’n all inclusive resort in Turkije zo druk is het, en natuurlijk zoals altijd te weinig bedjes bij het zwembad, Ik app de jongens om te kijken of ze al wakker zijn het is dan 08:30 lokale tijd en dat betekent dus dat het 02:30 Nederlandse tijd is, dit is voor de kids nog steeds een beetje raar en niet goed voor hun sociale “telefoon” leven want dan slaapt alles in Nederland. San en ik lopen door de ontbijtzaal, de keuze is reuze en de eitjes worden vers voor je neus gebakken en er is genoeg voor iedereen. Vanuit de ontbijtzaal kijk je zo naar het zwembad en naar de bedden die vol liggen met oranje/geel gestreepte handdoeken deze zijn van het hotel en die krijg je als je je handdoek pasje inlevert, ik zie 2 bedden die vrij zijn maar ben mijn pasje vergeten mee te nemen en net op het moment dat ik mijn pasjes wil halen word 1 van 2 bedden ingenomen door iemand anders, dus helaas nog bedden vrij, ik zie wel dat de jongen van de handdoeken uitleen service met een lijstje rondloopt en ik gok dat hij kijkt hoe lang de handdoeken onbeheerd blijven, dan zie ik voor mijn neus een man zijn spullen oppakken en het ziet er naar uit dat hij weggaat, en ja hoor nog 10 seconden later ben ik de gelukkige eigenaar van (alvast) 2 bedden, ik denk zo die heb ik alvast even geregeld, San haalt snel de pasjes en de handdoeken bij de handdoeken meneer, de zon breekt inmiddels al door, dus de zon goden hebben mijn blog ook gelezen denk ik, en gunt ons deze heerlijke zonnestralen. Dan druppelen de kids 1 voor 1 binnen en ook zij gaan ontbijten, nog een beetje ontwennend kijken ze om zich heen waar ze moeten beginnen. Het word hun eerste gebakken ei van de vakantie, met een beetje twijfel en bevestiging van ons dat het gewoon lekkere eieren zijn durven ze het ook aan, als laatste komt Ryan de ontbijtzaal in, wij betrekken onze bedden en gaan BAKKEN!!! 

Ik heb het al in mijn eerdere blogs gezegd dat de tijd echt niet normaal snel voorbij gaat, zelfs bij het “relaxen”. Om 12:15 worden wij verwacht in de lobby van ons hotel want dan komt er even iemand langs van 333 Travel, wij zitten netjes te wachten in de lobby als de dame van de receptie mij komt halen omdat er telefoon voor mij is, ik verwacht natuurlijk geen telefoontje maar loop met de vriendelijke dame mee, dit is trouwens dezelfde dame die ons gisteravond ook geholpen heeft, vandaar dat ze waarschijnlijk nog wist wie ik was, de man aan de telefoon is onze travel agent. Hij verontschuldigd zich dat hij er nog niet is maar er is een noodgeval tussen gekomen zegt hij en hij kan helaas niet komen, een noodgeval denk ik, wat zal het zijn denk ik nieuwsgierig als ik ben maar dat vraag ik maar niet, ik hoop niet dat het een noodgeval voor ons allemaal wordt want in het hotel zie ik allemaal bordjes met “Tsunami evacuation” maar zo gestresst klonk hij gelukkig niet, we praten even met elkaar en ik vraag of hij telefonisch iets kan regelen voor ons met het hotel, hij gaat het proberen zegt hij en een paar minuten later krijg ik te horen dat het geregeld is en dat we vanavond verhuizen naar een andere kamer en wel 1 tegen over de kids, dit is vooral voor San een geruststelling. 

Ik wil toch wel even buiten het hotel gaan kijken of er een supermarkt in de buurt is, want met zoveel zon moet je wel goed drinken is mij altijd verteld, dus de kids sluiten zich aan en willen ook wel even mee naar buiten. Zodra je hier de straat opgaat word je meteen omringd door mannen die je een taxi aanbieden, kijk je naar links de roepen ze naar je, kijk je naar rechts dan roepen ze naar je, maar we negeren ze allemaal, en lopen stug door naar de dichtstbijzijnde supermarkt, we slaan wat drinken in en gaan terug naar het hotel.  Eenmaal bij het hotel aangekomen besluit Joël om toch maar even de fitness ruimte op te zoeken want over 2 weken begint het voetbal seizoen weer en moet hij weer fit zijn, ik denk heel even (10 seconden ofzo😂😂) om mee te gaan, maar de laatste keer dat ik meeging met de 20ers kon ik 4 dagen lang geen A4tje mee optillen dus ik ga niet mee😂😂. De zon is redelijk op zijn hoogtepunt als we even in de spiegel kijken,  en zo dat is hard gegaan zeg!! De zon heeft zijn werk al goed gedaan en we lijken niet meer op een stel Engelsen die net voor het eerst de zon gezien hebben.         (sorry Chloë)☺️. De zon verplaatst zich en wij proberen een andere strategisch iets betere plek te zoeken bij het zwembad, het leuke aan dit zwembad is, is dat het een soort rijstveld zwembad is met verschillende verdiepingen zeg maar, het deel wat het dichtstbij de receptie is is het meeat rechte bad en daar heb je gewoon bedden die in het water staan is dat Ff relaxt dan hoef je dus niet elke keer van je van je bed  af om het zwembad in te gaan want daar lig je dus al in😂😂 het is genieten met grote G!! Liggend onder de palmbomen met je voeten in het water denkend aan Java, en hoe gaaf die trip was, Ik ben zo blij dat ik dit met mijn eigen gezin heb mogen doen, ik kijk naast me en San is redelijk ver in haar boek “naar bed, naar bed” en ik ben begonnen aan het boek over “Nouri” en begin aan deze blog, Joël en Gina doen shared sandwich (delen een sandwich) en Ryan zit in de jacuzzi. Het is tijd om het zwembad in te ruilen voor de douche en ons klaar te maken voor de avond, onze eerste echte avond in Bali, de boulevard schijnt erg mooi te zijn en we worden in de reacties getipt over “Warung Little Bird” in mijn hoofd hoor ik meteen Bob Marley zingen over “3 Little birds” het grappige is dat de naam “Little bird” ook al na voren kwam toen wij op het kantoor van 333 Travel waren om deze reis te bespreken, dat betekent dus dat deze Warung echt wel de lekkerste saté van Bali moet hebben. Wat me trouwens opgevallen is in Bali, in tegenstelling tot Java waar heel moslims wonen is Bali meer hindoeïstisch, dat merk je vooral aan het feit dat bijna elke woning zijn eigen tempeltje heeft en daarom heeft Bali meer dan duizenden tempels, maar je merkt het ook aan de verschillende soorten saté, want waar je in Java de keuze had tussen saté ajam(kip saté) en    saté kambing(geiten saté) heb je op Bali ook de saté beef(rund saté) en saté babi(varkens saté) dat is natuurlijk wel weer interessant want op zich ligt Bali maar op een half uur van Java af. Stel je voor dus dat dat ook zo zou zijn met Texel, 2 eilanden als Java en Bali die zo dicht bij elkaar maar toch zo verschillend in opvatting zijn een soort van Staphorst-variant maar dan op een eiland😂😂 

Het is tijd om op zoek te gaan naar “Little Bird” we lopen richting de winkelstraat waar ook alle eettentjes en restaurants zitten en na een aantal winkeltjes bezocht te hebben en een paar keer nee verkocht te hebben aan de mensen die je in hun restaurant naar binnen willen halen komen we aan bij “Little bird” het is inderdaad een klein restaurant maar hij zit helemaal vol!! Er hangt een bord boven de ingang met de naam erop en een prachtige sticker van mijn cluppie “Ajax”!! Deze tent vind ik nou al top! In de hoek van het restaurant zie ik nog en tafel voor 4 personen de ober haalt snel een stoel bij en we kunnen aan tafel, oke het is best krap zo maar het past, we krijgen de kaart te zien en kiezen onze gerechten, de ober neemt onze bestelling op en wij gaan rustig wachten tot ons drinken komt, gisteren hebben we in ons hotel wel 20 minuten zitten wachten op alleen ons drinken, want haast kennen ze niet en dat verwacht ik nu ook niet want Bob Marley klinkt hierbuiten de speakers dus ik verwacht dat alles relaxt is hier, maar na 3 minuten krijgen we ons drinken al en 5 minuten later heeft San haar hoofdgerecht en nog eens 5 minuten later hebben we allemaal ons eten voor ons neus staan, ik weet niet wat ik mee maak zo snel zijn ze hier, en dan ga je dus eten en ik heb in de afgelopen week sinds wij in Indonesië zijn nog niet zo’n lekkere “Mie goreng speciaal” met saté ayam gegeten, het is gewoon niet normaal lekker, we hadden een portie saté babi erbij besteld en die is ook niet normaal lekker!!! Dus alles wat ik al over Little bird gehoord had klopte!! Dus als je ooit in Sanur in Bali komt dan moet je dus gaan eten bij Little bird!! Oke genoeg reclame en door!! We gaan terug naar het hotel, maar onderweg komen we nog een paar winkeltjes tegen en Gina heeft haar oog laten vallen op een paar armbandjes, na een aantal gepast te hebben kan het onderhandelen weer beginnen en ik moet meteen aan die man in Yogyakarta denken, plus ik heb nog steeds niet zo goed in de gaten hoe het nu zit met dit geld, maar goed Gina helpt me en we gaan beginnen, de man zegt een prijs en wij gaan natuurlijk niet akkoord, hij begint op een gegeven moment over inkoopsprijs en kostprijs en dat is voor mij het moment om doei te zeggen, Gina blijft licht verward achter maar ik weet toch dat het niet lang duurt voor hij wat zegt en dit gebeurd ook uiteindelijk sluiten we een deal en hij doet dan quasi geïrriteerd en ik doe enorm blij want ik heb een blije dochter en die verkoper zie ik toch nooit meer. We komen bij het hotel aan en onze nieuwe kamer is klaar voor ons en onze koffers hebben ze er ook al naartoe gebracht. Wat een topservice!! Nu is het tijd om ons besje in te duiken en morgen komt onze travel agent langs en kunnen we dingen gaan bespreken diende nog graag willen doen, dus blijf ons volgen wat we komen als het aan ons ligt nog een paar leuke dingen aan, dus voor nu vanuit Bali zeg ik doei doei!!! 

Groeten, 

de Broekies!!