Jakarta, Bogor, Bandung

Hallo allemaal, 

Wij zijn wakker na de eerste nacht in Jakarta we lagen er vroeg in dat zou ons goed moeten doen, ik word zelf rond 2 uur midden in de nacht wakker door meneer of mevrouw Jetlag ik had ze nog nooit gezien maar ik vind ze nu al niet aardig na een tijdje naar het plafond gekeken te hebben ga ik toch proberen om nog wat nachtrust te pakken en die jetlag te negeren en dat lukt met succes. De wekker gaat om 7 uur dus nog even die 5 uur pakken en dan fris en fruitig uit bed, even snel ontbijten want onze grote vriend Adi staat om 8:30 klaar om ons op te halen.

We verlaten Jakarta waar het echte leven op gang komt, omdat wij Jakarta verlaten hebben wij geen last van de drukte maar om Jakarta in te komen heb je echt engelen geduld nodig, de files in Nederland zijn werkelijk waar niks vergeleken de hoofdweg om Jakarta binnen te komen. Wat een verkeer zeg, je komt ogen en oren te kort om te kunnen zien waar iedereen vandaan komt, gelukkig hebben wij een zeer ervaren chauffeur en die blijft lekker rustig. 

We rijden inmiddels op de snelweg richting Bogor, wat ons meteen opvalt als je Bogor binnen rijd is de mooie groene stroken langs de weg, en het verschil qua drukte vergeleken Jakarta, we rijden richting de Botanische tuin van Bogor waar ook de presidentiële paleis in ligt. Het is geweldig om de verschillende soorten bomen, planten en vruchten te zien. Opeens staan we stil bij een aantal grafstenen deze graven zijn van Nederlanders die belangrijk geweest zijn voor Bogor en de Botanische tuinen. Het valt ons op dat de meeste mensen niet echt oud geworden zijn in die tijd. Aan het begin van de botanische tuin staat een monument van Olivia Mariamne Devenish zij was de eerste vrouw van Thomas Stamford Raffles die gouverneur was. En hij was heel belangrijk voor de tuin. 

we verlaten de Botanische tuinen en gaan richting Bandung en deze rit duurt best lang omdat er veel oponthoud is onderweg, Adi geeft ons onderweg heel veel informatie en we zitten lekker te praten over van alles en nog wat en opeens hadden we het over de scooters en hoeveel mensen hier een scooter hebben, waarop Ryan zegt ik heb ook een scooter en laat trots zijn scooter zien aan Adi, en Adi word meteen enthousiast want hij heeft zelf ook een Vespa verteld hij en laat vol trots zijn Vespa zien  het is een Classic Vespa uit 1975 en hij heeft hem zelf helemaal gerestaureerd ik vertel hem dat daar nog best veel vraag naar is in Europa en dat er goed geld mee te verdienen valt in Europa ik weet niet hoe het gebeurde maar volgens mij zijn we meteen zakenpartners geworden😂 

We stoppen even bij een Thee plantage en Adi verteld hoe het proces in zin werk gaat, we rijden verder omhoog om boven op de puncak pass te gaan lunchen. We nodigen Adi en Yassin(onze chauffeur) uit om bij ons aan tafel mee te eten, dat willen ze eigenlijk niet want dat zijn ze eigenlijk niet gewend maar na veel aandringen komen ze bij ons aan tafel zitten en eten gezellig mee. De lunch bestaat uit veel saté stokjes, mie goreng, Gado Gado en rijst. 

Na de lunch is het tijd om naar Bandung af te reizen, deze reis duurt echt lang want we rijden door de bergen omhoog en rijden door verschillende dorpjes waar het krioelt van de mensen en het vol is met kleine winkeltjes je kan je werkelijk niet voorstellen wat ze allemaal verkopen langs de weg, rond de klok van 6 uur begint het al redelijk donker te worden en we rijden Bandung binnen. Adi begint voluit te vertellen over de geschiedenis van Bandung en de KNIL  en over de oorlog tussen  Japan en Indonesië en de Nederlanders. Hij verteld ons dat er in Bandung een kerkhof is waar ook heel veel Nederlandse soldaten begraven liggen en als we morgen tijd hebben dat we daar even gaan kijken, opeens realiseer ik me dat ik nu dus op de plek ben waar mijn roots dus liggen en dat mijn opa hier gevochten heeft, dat mijn oma hier vandaan komt en dat hier dus ook nog verre familie van mij woont. Je zal het misschien niet geloven door hetgeen ik schrijf maar ik word daar toch even stil van. Morgen staat de wekker weer om 7 uur en dan gaan we Bandung verkennen, we hebben er zin in en ik ben benieuwd hoe Bandung zal zijn als het licht is. Dus vanuit Bandung selamat Tidur en tot morgen. 

Groeten, 

De Broekies.