Vandaag Bandung

Het is dinsdagochtend half 7 en de wekker gaat we hebben een drukke ochtend voor de boeg want we gaan Bandung in. We gaan naar de 9e verdieping van ons hotel want daar staat het ontbijt op ons te wachten, zodra we de lift uitlopen hebben we meteen een prachtig uitzicht over Bandung. Het ontbijt is simpel maar we hebben brood, omelet, watermeloen en thee of koffie. Want ontbijten met rijst,nasi, bami en warme kip gaat er bij ons echt niet in als je net wakker bent, het ziet er heerlijk uit maar liever met de lunch of als avondeten. Beneden zit onze vriend Adi al te wachten op ons. 

Het beloofd een special dag te worden want niet alleen gaan we Bandung bekijken en beleven maar ook gaan we vandaag afscheid nemen van Adi & Yassin want morgen vertrekken we naar wonosobo. Maar eerst Bandung, we vertrekken naar de binnenstad van Bandung en komen in een soort hoofdstraat terecht waar de weg van Bandung naar Jakarta is aangelegd met en door je raad het al Nederlanders er staat hier zelfs nog een stoomwals die gebruikt is in die tijd. Als we verder lopen in deze straat dan staat daar nog steeds een gebouw waar in het Nederlands op geschreven staat dat het een warenhuis is. Ik begin te begrijpen dat de Nederlanders hier toch echt wel heel belangrijk geweest zijn en ook nog steeds zijn, de mensen zijn blij als ze over Nederlanders praten en zeker als ze ook nog zien dat wij uit Nederland komen of als ze het aan ons vragen. De mensen van Bandung zijn echt heel vriendelijk en willen ook maar al te graag weer met ons op de foto, dit blijft een opmerkelijk dingetje voor ons. 

We gaan verder Bandung in en lopen een klein straatje door en dan duiken we een woonwijk in, dit klinkt allemaal heel normaal maar een woonwijk in Bandung lijkt in de verste verte niet op een woonwijk zoals wij gewend zijn. Dit zijn huisjes en Ik zeg huisjes want ze zijn echt klein, waar wij gewoon niet zouden kunnen wonen zo klein zijn ze, maar goed we lopen dus in die woonwijk door de steegjes en slaan linksaf en opeens staan wij oog in oog met de Wayang poppenmaker van Bandung nou kan je bijna overal op de wereld wel wayang poppen kopen maar hier worden ze echt nog op de ouderwetse ambachtelijke manier uit hout gesneden. De Poppenmaker is een man die deze ambacht geleerd heeft van zijn vader, dit is ook een ambacht die van vader op zoon gaat en zo ook bij deze poppenmaker, hij is rond de 70 jaar en is zijn zoon nu aan het “inwerken”  ook dit is toch wel weer een beetje raar om te zien hoe deze man te werk gaat want wij “Europeanen” zijn zo gewend dat alles machinaal gaat en deze man zit gewoon lekker op zijn kussentje, ontspannen het hout te bewerken tot het een hoofd een lijf of armen of benen zijn. Natuurlijk verkoopt hij deze poppen en wij nemen natuurlijk 2 poppen mee. 

Dan gaan we naar het Afrika-Azië museum, ook dit is een belangrijk onderdeel van Bandung hier werd De Bandungconferentie of Aziatisch-Afrikaanse conferentie gehouden die van 18 tot 24 april 1955 in Bandung plaatsvond, in Indonesië. Aziatische en Afrikaanse naties die kort ervoor onafhankelijk waren geworden namen aan deze conferentie deel, Doelen van de conferentie waren het stimuleren van economische en culturele samenwerking tussen Afrikaanse en Aziatische landen. De zaal waar deze conferentie werd gehouden is nog steeds in stand gehouden zoals hij toen was. 

We verlaten het museum en gaan nu naar het Nederlands ereveld Pandu te Bandung, dit is de begraafplaats middenin Bandung waar veel Nederlandse soldaten begraven of geëerd zijn met of door een grafteken. Dit vind ik zelf erg indrukwekkend dat heeft vooral te maken met het feit dat mijn opa’s hier dus ook gevochten heeft. We lopen een rondje langs de graven en gaan daarna in de boeken kijken of er evt nog namen bij staan die wellicht familie zouden kunnen zijn. We komen een Broekhuizen tegen in het boek alleen hij ligt op de andere begraafplaats in Bandung word mij verteld. We besluiten om weg te gaan hier,  op de terugweg vraagt Gina aan mij of mijn opa ook dingen gezien heeft tijdens die oorlog en ik weet dat hij zijn beste kameraad verloren heeft en dat hij er nooit echt over heeft kunnen praten zonder te huilen, ik zie ook 2 standbeelden staan van KNIL soldaten en herinner mij een foto van mijn opa met zo’n zelfde hoed op.  We lopen terug naar de bus waar dit gesprek nog even verder gaat, Adi heeft nog 1 gebouw dat hij graag aan ons wil laten zien het gaat hier om “Gedung saté” of wel “saté gebouw” ook hier zie je weer de Nederlandse invloeden. Een vriend van Adi werkt hier en als wij er zijn komt zijn vriend naar buiten om ons te verwelkomen, Adi zegt ik heb nog 1 verrassing voor jullie, als jullie willen dan mogen jullie mee naar boven naar de gouverneurs kamer, daar mag je niet zomaar komen en is dus heel speciaal, wij willen dat natuurlijk wel alleen is er een klein probleempje waar wij niet over nagedacht hebben en dat is dat San in korte broek is en dat mag natuurlijk niet, maar Adi zijn vriend wil dit wel heel graag aan ons laten zien en San moet dan maar een trui om doen van hem en een jas aan doen van zijn collega😂😂 wij zeggen dat dat oke is en willen naar binnen gaan maar voordat dit kan komt er net een groep moslim vrouwen naar buiten die net hun Halal diploma gekregen hebben en wat denk je? Voordat wij het weten zitten we in een commercial en moeten we op de foto met deze dames en krijgen we een zakje met eten in ons handen en daar moesten we dan mee op de foto dus wij gaan compleet viral in Bandung😂 straks grote billboards met ons erop in Bandung of sla ik nu door🤔😂 

We gaan met de vriend van Adi mee het gebouw in en worden met de lift naar de bovenste verdieping geleid, dan nog 2 trappen op en dan heb je de kamer van de gouverneur met een prachtig uitzicht over Bandung heen. Wat een uitzicht zeg!! De vriend van Adi wil ook maar al te graag foto’s maken van ons en met ons. Dit was het einde van onze tour door Bandung we gaan terug naar de bus en worden terg gebracht naar ons hotel. Het is jammer dat we nu afscheid moeten nemen van Adi en Yassin, Adi geeft me zijn telefoon nummer want zoals ik al vertelde zijn we sinds gisteren zakenpartners geworden😂 nee dat is een grapje maar hij wil graag contact houden met ons, hij zei tegen ons dat het moment dat hij ons zag op het vliegveld hij het gevoel had dat dit een speciale trip zou worden ook voor hem. Hij vind het zelf ook heel jammer dat we afscheid moeten nemen, maar ja die dingen gaan nou eenmaal zo hè. We zijn terug in het hotel en trekken ons even terug op de kamer San en ik besluiten om ons even lekker te verwennen met een heerlijke massage op onze kamer, want dat kan dus gewoon hier in het hotel☺️ De kids gaan even chillen op de kamer en gaan daarna naar de KFC want daar hebben ze goeie wifi😂 we spreken af om daarna nog te gaan wandelen en shoppen in Bandung. De tijd vliegt hier echt niet normaal snel voorbij het is ook echt al vroeg donker, dat maakt het makkelijker om vroeg naar bed te gaan want morgen wacht de trein reis naar wonosobo. We zetten de wekker op 5:30 want om 7:20 vertrekt de trein, deze reis zal waarschijnlijk de hele dag duren, door de bergen en langs rijstvelden. Dus wij gaan nu slapen en ik zeg : sampai jumpa besok of ook wel gewoon tot morgen. 

Groeten,

de Broekies