Van Malang naar Kalibaru

Maandag 29 juli, 

de oplettende lezer weet dat het 00:30 is als wij het hotel gaan verlaten, we hebben een nachtelijke etappe voor de boeg, ik heb de laatste dagen veel vertrouwen gekregen in onze chauffeur maar alle ritten waren overdag. De bus staat al te draaien en we stappen in. De rit naar de Bromo vulkaan en de magische zonsopgang is begonnen, ik denk dat onze chauffeur gisteren nog even goed gekeken heeft hoe Max het gisteren deed tijdens zijn overwinning op Hockenheim, we gaan meteen vol gas vanuit de startblokken, het is rustig op de weg maar dat is natuurlijk niet raar, we zijn de stad al uit en de race is los, het is linkerbaan, rechterbaan en de middenbaan. Wat me opvalt nu zo in de nacht is dat er veel vrachtverkeer is en Kasum verteld dat dit de nachtritten zijn, maar als ik er even over nadenk dan zie je in de steden en dorpen die wij passeren geen grote vrachtwagens rijden alleen wat kleinere, dat is natuurlijk wel gewoon slim, waardoor je geen last hebt van opstoppingen in de steden, misschien toch ook wel iets voor Nederland om over na te denken, de chauffeurs zullen daar natuurlijk anders over denken. We worden op een gegeven moment ingehaald en dat vind onze chauffeur nooit zo leuk, dus waar we van de week nog op het circuit zaten zitten we nu in een fragment van de film “The Fast and the furious” ik denk bij mezelf; hey gozer laat die Suzuki nou gaan want die is veel sneller dan deze Isuzu😂 ze halen elkaar nog een paar keer in en dan slaat de Suzuki af naar links en is de race over, ik kwam er na 5 dagen in deze bus pas achter dat de stoel naar achter geklapt kan worden😱😳 ineens zit ik een heel stuk relaxter of eigenlijk lig ik. We rijden trouwens een lange tijd over goed aangelegde snelwegen en dat is wel een keer prettig, maar na een uurtje op deze snelwegen gereden te hebben moeten we toch de jungle weer in, de wegen worden weer slechter en we gaan ook weer een heel stuk omhoog de bergen in, van slapen komt nog niks want ik wil onze chauffeur natuurlijk wel in de gaten kunnen blijven houden, want donker is echt pikdonker hier. Naarmate we hoger komen zien we ook eindelijk een keer de maan met de sterren, die hebben we nog niet eerder kunnen ontdekken want vanaf de grond is het echt niet normaal donker zoals ik net al zei. Hoe hoger we klimmen hoe slechter de wegen worden richting de vulkaan, voor onze chauffeur moet dit geen pretje zijn en voor zijn Isuzu moet het nog slechter zijn, we komen op ongeveer 2000 meter en dan stappen we over in een jeep, onze chauffeur is een vriend van Kasum, zijn naam is Tonno, hij zal ons naar ongeveer 2700 meter brengen en dan moeten we nog een klein stukje omhoog lopen, we stappen uit de Isuzu en ik ben de eerste, ik wil weer terug de bus in want wat is het koud zeg en dan moeten we dus nog hoger!! Ik zeg tegen iedereen: die trui ga je echt nodig hebben en Ryan kijkt naar mij en zegt; ik heb geen trui bij mij!! dus ik moet in een paar seconde een oplossing bedenken, ik weet dat ik 2 truien bij me heb maar die 2e zit wel in een koffer achter in de Isuzu, ik heb geluk want de eerste de beste koffer waar ik bij kan zit mijn 2e trui in. Er staan 3 jeeps en wij hebben de middelste, ik denk nog bij mezelf, dat zijn ook niet veel jeeps die naar boven gaan. er staat een man gewikkeld in een deken een muts op en handschoenen aan, en Gina dacht weet je ik doe lekker mijn zomerjurk aan en ik doe een trui aan want dat is genoeg, deze 2 contrasten zetten me toch een beetje aan het denken en op 2000 meter was het al niet heel erg warm en Kasum zegt dat het op 2700 meter nog kouder is omdat de wind harder is, wij zeggen nog; joh wij zijn het klimaat van  Nederland gewend dus het zal wel meevallen, We stappen over in de jeep en zitten als een stel sardientjes in blik tegen elkaar aan en vervolgen onze rit naar de laatste 700meter,op een gegeven moment is er geen weg meer en rijden we over wat Kasum zegt een soort maanlandschap, wij kunnen dat niet zien want het is op dat moment rond de klok van 03:30 en de zonsopgang is pas rond 5:42 word ons verteld, we verlaten het maanlandschap en ik zie overal lampen vandaan komen van misschien wel 100 jeeps die ook dezelfde weg nemen we verruilen het maanlandschap en komen weer op een soort van weg terecht die je ook allen maar kan nemen met een jeep of te paard wij zijn blij dat we met de jeep zijn. Tonno stopt op een gegeven moment en we moeten de jeep verlaten, ik ga weer als eerste en wil net als 700 meter geleden weer terug de jeep in, het is inderdaad nog kouder hier boven. Kasum neemt ons bij de hand en we lopen nog een kleine 100meter en dan zijn we bij het laatste koffiehuis, iedereen kijkt naar Gina want die loopt hier in haar zomerjurk en een hoodie, ze heeft het op dat moment ook echt koud maar laat het niet blijken, onderweg word er van alles aan je aangeboden zoals mutsen, sjaals en je kan zelfs jassen huren, nou hier moet Gina echt niks van hebben en trotseert de kou, we komen aan in het laatste koffiehuis en we nemen eerst maar even een hete kop thee want die hebben we zeker verdiend het is hier echt druk boven maar het is nog steeds pas 04:30 dus Kasum zegt langzaam drinken😂 als de thee op is zijn we precies een half uur verder en nog te vroeg om naar de uitkijktoren te gaan of zoals ze hem hier noemen “het panorama” we nemen dus nog maar een kop thee want hij smaakte ons prima, en dan na een minuut of 10 zegt Kasum tegen ons; we gaan zo naar boven en als jullie boven zijn ga ik weer naar beneden want voor mij is het veel te koud. We gaan naar boven en het wordt alleen maar kouder en de wind is echt een straffe, harde koude wind, het is eigenlijk gewoon niet leuk meer , maar we moeten en zullen deze zonsopgang zien, gelukkig komt er nog een vrouw voorbij die dekens verhuurd en we zeggen eigenlijk bijna in koor “doen,doen,doen” dit maakt het toch wel een stuk aangenamer om hier te staan, op een gegeven moment zie je in de verte de lucht een beetje oranje verkleuren en er komt langzaam aan wat licht bij en we vinden het nu al mooi, en het word werkelijk waar alleen mooier! Wat een uitzicht zeg en wat een zonsopgang, dit is zo mooi dit heb ik nog nooit gezien, Kasum had gezegd dat we op verschillende plekken op het panorama moeten staan en ik volg zijn raad op en ik loop een stukje over het panorama en dan zie je dus aan de andere kant van de zonsopgang een vulkaan met een open krater staan en daar schijnt die opkomende zon op, wat is dit niet normaal mooi zeg!! We vergeten de kou en nemen misschien wel 100 foto’s bij elkaar, ik zal er straks zeker een paar uploaden hier of op Facebook of instagram, of waarschijnlijk op alle 3 de platforms😂😂 we hadden dus met kasum afgesproken in het koffiehuis en daar gaan we dan ook weer naartoe, we zijn allemaal dol enthousiast over wat we net gezien hebben, nogmaals dit was echt niet normaal mooi!! Kasum neemt nog even trekje van zijn sigaret en kijkt mij aan met een blik van ja dat weet ik toch☺️😂 we gaan terug naar Tonno, maar er staan wel meer dan 100 jeeps inmiddels hier en we weten niet precies meer waar we staan, dus beginnen maar te roepen naar Tonno, zie je dat voor je; 6 mensen die naar een man roepen ergens hoog in de bergen, ik denk dat het voor de mensen om ons heen best vermakelijk is, en dan in de verte zien we onze held Tonno staan, we stappen snel in de jeep en rijden weer naar beneden we laten een 100 tal jeeps achter ons maar er rijden er ook nog 100 voor ons, Kasum vraagt of we nog bij het maanlandschap uit de auto willen en naar de vulkaan willen, dit is trouwens de vulkaan die vorige week nog in de krant stond met foto’s van mensen die offers gingen brengen om hem slapend proberen te houden waarschijnlijk was Tonno daar ook 1 van. Met deze wetenschap wil Gina echt niet uit de auto, Kasum stelt haar gerust en zegt we blijven op minimaal 1 km afstand, maar eigenlijk hebben we er allemaal geen zin in want dit was echt wel intensief en we besluiten om nog 1 keer uit te stappen voor een foto en dan met piepende bandjes bij de vulkaan weg. Wat we dus niet wisten was dat we in het donker al langs deze vulkaan gereden waren maar wat een groot en fascinerend ding is dit zeg, de weg gaat langzaam omhoog en omdat de zon volop schijnt heb je nog steeds een prachtig uitzicht op deze vulkaan, ik weet zeker als ik nog een foto toestel met rolletjes had gehad, ik niet genoeg fotorolletjes gehad zou hebben maar die tijd is gelukkig voorbij. Ik probeer weer terug te komen in de realiteit maar wat ik net gezien heb is echt niet normaal mooi, ik blijf het gewoon zeggen. We komen weer aan bij onze eigen chauffeur en moeten weer ruim 3 uur reizen voor we in Kalibaru aan zullen komen, ik merk dat iedereen redelijk moe is dus de stoelen gaan naar de halve ligstand en voor ik het weet ben en ik vertrokken naar dromenland. Na anderhalf uur rijden stoppen we even voor een kop koffie, ik heb de afgelopen dagen wel veel respect gekregen voor onze chauffeur want dit zijn ritten die niemand uit Nederland zou willen of kunnen maken. We moeten vanaf nu nog ruim een uur rijden voordat we Kalibaru zullen bereiken, we gaan nog 1 keer de jungle in en in deze (berg) jungle verbouwen ze veel koffiebonen, en er is veel houtexport voor Japan het zijn vooral palen die verscheept worden. We duiken nog 1 keer naar beneden uit de jungle en komen aan in Kalibaru, dit is absoluut niet zo’n stad als Yogyakarta of Malang, maar het is een dorp wat toevallig ook op 445 meter hoogte ligt net als Malang. Onze eindbestemming voor vandaag is het Margo Utomo resort, het is een soort van groot oud landhuis met kleine aaneen geschakelde huisjes erbij, het moet een soort grote boerderij geweest zijn ofzo, na zo’n lange intensieve nacht vinden we alles goed en we willen heel graag naar het zwembad toe want daar zijn we eigenlijk ook wel aan toe. We nemen snel de sleutel in ontvangst en de zwembroeken gaan aan voor het zwembad en straks om 15:00 uur lokale tijd een heerlijke massage aan het zwembad voor San, Gina en mij dat word weer genieten. Het is voor Gina haar eerste massage en deze zal ze dan ook niet snel vergeten want het was een full body massage, dat is een massage die San ook nog nooit heeft gehad en ook die was een beetje van de leg hierdoor, het was maar goed dat deze massage door vrouwen gedaan werd want anders had Gina nog wat uit te leggen aan Joep denk ik😂😂 het is inmiddels 16:15 en de temperatuur daalt hier snel dus we gaan het zwembad verlaten en ons opfrissen om naar het diner te gaan, want deze lange dag heeft er aardig ingehakt dus we zijn redelijk uitgeput. Morgen nog 1 keer op stap met Kasum en Gigi  naar de plaatselijke plantages dan overstappen in een andere bus en dan de boot op naar BALI🌴☀️🌴 dan gaat de relax vakantie beginnen dan gaan de kleren de koffer uit en de wekker gaat erin en zal ik jullie natuurlijk op de hoogte houden van onze dagelijkse ervaringen en verhalen. Dus blijf vooral lezen, check Ff de foto’s en laat een reactie achter want dat vind ik dan weer het leukste van het schrijven van onze ervaringen. Voor nu zeg ik vanuit Kalibaru slaap lekker en tot morgen. 

Groeten, 

de Broekies