van Wonosobo naar Yogyakarta

Donderdag 25 juli,

Na een onrustige nacht in Wonosobo, gaat bij ons de wekker weer om 06:30 af, het is een onrustige nacht geweest omdat het hotel waar wij sliepen geen ramen van glas had maar een soort horren zijn met een soort van houten shutters, dus alle geluiden van buiten konden wij horen in de slaapkamer en als je dan beseft dat rond 04:30 de moskee open is dan weet je wel dat wij niet echt lekker geslapen hebben, dit klinkt als klagen maar dat doen we niet☺️ De douche maakt weer een hoop goed en we gaan richting het ontbijt want geloof het of niet maar de tijd vliegt hier aan je voorbij dus we moeten nog een soort opschieten ook want om 8 uur staat onze “kleine vriend” Kasum op ons te wachten en natuurlijk is hij weer op tijd. We stappen snel in de bus want we hebben weer een vol programma vandaag. 

We rijden richting de bergen en deze weg is een stuk vlakker dan die we gisteren moesten nemen. Langs de weg zien we veel verbouwing van “spring onion” vrij vertaald lente ui😂, bonen, spinazie en tabak, maar ook zie je hier veel bomen voor de hout export zoals Teak, mahonie en voor triplex. Er worden hier ook veel meubels gemaakt voor de export naar Australië maar ook naar Spanje en natuurlijk naar Nederland, ook verschepen ze veel triplex naar Japan. We rijden de bergen verder in en de wegen worden ook weer slechter en we komen in de buurt van een uitkijk post dicht bij het “Dieng plateau” waar we zometeen naartoe gaan, op deze uitkijk heb je echt een prachtig uitzicht over de plantages en kijk je naar de vulkaan “Sindoro” die 7 jaar geleden nog actief is geweest maar die nu te boek staat als “slapende vulkaan” na het maken van de foto’s rijden we richting het “Dieng plateau” daar staat de oudste hindoeïstische tempel daterend uit de 8e eeuw de mensen hier noemen hem      “Candi Dieng” deze tempel ligt op ongeveer 2100 meter en dat merken we best wel aan de temperatuur er staat een heerlijk windje en we krijgen een sarong mee en die moet je uit respect voor de tempel dragen. Het is toch wel weer knap hoe ze deze tempel gebouwd hebben want alles is gebouwd van lava stenen en die zijn best zwaar, wat ook wel grappig is dat deze tempels in lagen zijn opgebouwd en op elke laag is wat geschreven, je ziet hier dan ook van een deel van de tempel een laag op de grond liggen die ze weer hebben kunnen herstellen door hem te lezen en weer als een puzzel in elkaar te leggen. We gaan weer naar de bus en geven de sarong weer aan de vriendelijke dames bij de poort en gaan dan nog een stuk omhoog richting de Dieng vulkaan die redelijk in de buurt is van de tempel, de bus gaat open, wij stappen uit en er komt ons toch een lucht tegemoet😱😳 maar dat is natuurlijk van de vulkaan, het is vooral voor Gina niet te begrijpen dat onder ons een bron van vuur en lava is, ik zeg ook dat ze daar maar niet te lang over na moet denken maar dat kan natuurlijk niet want voor ons is de bron van de vulkaan gewoon open, uit de bron komt enorm veel rook en dat komt omdat er ook heel veel water in de vulkaan zit, volgens onze gids is de rook en zwavel lucht die wij inademen heel goed voor je huid en je longen, ik geloof het maar en neem een paar goede snuiven😂😂 we maken nog een paar foto’s van de bron die trouwens best actief is en behoorlijk aan het borrelen is, in de wand van de vulkaan zie je ook een aantal gaten zitten waar pure zwavel uitdruppelt en Kasum laat het ons zien,  het is al gekristalliseerd en het ziet er echt mooi uit! Het gekke is dat er bij deze vulkaan een aantal bordjes staan met “Telor Rebus” wat “gekookte ei” betekent, ik sla wel een keertje over😂 omdat de dag best vol zit en we ook weer veel moeten rijden besluiten we de vulkaan te verlaten en we vragen Kasum of we even kunnen stoppen bij een supermarkt om wat eten en drinken te halen want inmiddels is het toch alweer 11:30 geworden. En we hebben een lange rit voor de boeg naar de Borobudur Tempel. Deze rit gaat weer dwars door de jungle (zoals ze het hier noemen) onze chauffeur heeft er echt zin in vandaag en voelt zich volgens mij net Max Verstappen want de bochten die hij neemt zijn scherp en daar waar hij kan inhalen zal hij het niet laten, uiteindelijk komen we weer uit de bergen en komen we in de buurt van de Borobudur maar voor we daar naartoe gaan vraagt Kasum of we eerst nog willen lunchen maar na deze berg etappe is eten niet de meest voor de hand liggende optie☺️🤢 maar ik heb op zich wel trek in kopje koffie dus Kasum zegt; ik weet nog wel een lekkere koffie tent en daar verkopen ze “luwak” koffie, voor degene die niet weten wat dat is, de luwak koffie wordt gemaakt van koffie bonen die opgegeten worden door de luwak kat,  die katten eerst de koffie bonen op, die bonen worden weer heel uitgepoept en worden dam gebrand en dan is het dus “luwak” koffie, we komen bij de branderij en mogen mee naar de katten, wij dachten dat wij ook katten zouden zien maar hij ziet er eigenlijk niet uit als een kat maar lijkt meer een beetje op een wasbeer, een soort kruising zeg maar alsof meneer wasbeer ooit een date heeft gehad met mevrouw poes, maar goed ik dwaal af in mijn eigen fantasie. Ze bieden ons ook een paar zakjes koffie aan die ze daar verkopen, ik zeg tegen San dat ik wel eens gehoord heb dat dit een dure koffie soort is omdat het zo zeldzaam, je kan dit gewoon niet na kan maken, op het moment dat ik dit tegen San zeg komt de mevrouw van de “koffieshop” naar ons toe om te vragen of wij nog koffie mee willen nemen maar wij gaan het niet meenemen, ik vraag voor de vorm nog wat zo’n zakje koffiebonen kost en als ik me niet vergis was het een zakje van 200gram en de kosten voor zo’n zakje koffie is toch al gauw €25,- maar ik hou het lekker bij mijn Nederlands gebrande kopje koffie☺️😂

Kasum roept ons want we moeten door naar de Borobudur. De Borobudur Tempel is ook een tempel die in de 8e eeuw gebouwd is, San en Gina hebben zich goed voorbereid en lopen in lange rokken, wij (de mannen) hebben een korte broek aan, en moeten daarom een sarong aan. We gaan richting de Tempel en  Kasum zegt dat we niet in 1 rechte lijn naar boven moeten maar dat we in stappen er omheen moeten lopen, natuurlijk volgen wij hem en hij heeft deze tempel al zo vaak gezien dat hij het moet weten, Inmiddels zien we achter de bomen de Borobudur tevoorschijn komen en WOW wat is dit ding groot en indrukwekkend zeg!! We nemen de eerste trappen en lopen langzaam om de tempel heen, Kasum begint al ronduit te praten over de verhalen die ze toentertijd al in de stenen gehakt/gegraveerd hebben , ook deze hele tempel is gebouwd met lava stenen, aan de onderkant van de eerste ring wordt eigenlijk het verhaal verteld van de geboorte van Buddha, en hoe hoger je komt hoe meer informatie je ziet. Het verbazingwekkende is dat ze toen hun tijd al ver voorbij waren, want je ziet gewoon hoe ze omgingen met de manier van huizen bouwen in een aardbevingsgebied en dat ze toen ook al schepen bouwden. Die schepen noemden ze: Samudra Raksa. We gaan weer een trap omhoog en dat is de verdieping waar ze al praten over naar de hemel gaan en hoe ze daarover dachten. Op de laatste verdiepingen zie je geen afbeeldingen meer want niemand weet hoe het in de hemel is dus hebben ze daar alle buddha beelden neer gezet. Ik vond dit echt wel indrukwekkend, vooral als je iemand bij je hebt zoals Kasum want die verteld je alles over de Borobudur Tempel. Aan het begin van de Borobudur staan allemaal mensen die van alles willen verkopen aan je zoals hoedjes, paraplu’s, beeldjes enz, enz. Toen wij bijna klaar waren zei Kasum al let op want straks staan dezelfde mensen bij de uitgang en hij had gelijk. Ik denk dat iedereen wel weet dat als je in Spanje, Turkije of Griekenland op vakantie bent je wel eens vaak ergens naar binnen gelokt wordt om te eten of om te winkelen, als je dat vervelend vond dan moet je niet naar de Borobudur gaan want deze mensen lopen bijna mee tot aan de bus☺️ Er loopt een jongen een stukje met ons mee die een buddha beeldje verkoopt, maar geloof het of niet mijn maar mijn roepies zijn bijna op dus ik moet hem teleurstellen, ik zeg sorry vriend ik heb alleen maar euro’s,  wat denk je zegt hij ja euro’s is ook goed “is good price for you my friend” en dan word ik alert en als ik vraag hoe veel het kost zegt hij €3,-😂😂 ja dan ik natuurlijk niet zeggen dat ik die niet heb en hij heeft hem al ingepakt in een tasje dus ben ik nu de trotse bezitter van een buddha beeldje😁😇

We stappen in de bus en gaan dan op weg naar Yogyakarta deze rit duurt ongeveer anderhalf uur, het is hier dan 15:30 en in de bus beginnen ze achter mij te praten over waar ze ontzettend veel zin in hebben qua eten en gek genoeg zitten daar geen aardappelen met bloemkool of spinazie bij maar heeft Ryan ontzettend veel zin in Lasagna en Joël zou wel een broodje frikandel lusten en ik vertel hem dat ze hier in Indonesië ook frikadel verkopen maar dat dat iets anders is dan bij ons😇 natuurlijk wil hij weten wat het is en ik vertel hem dat het een soort gehaktbrood is maar daar heeft hij geen zin in 😂😂 we komen in de buurt van Yogyakarta en ik vraag of we nog even geld kunnen wisselen bij een kantoor want ondanks dat het een hoop nullen zijn vliegen ze toch wel redelijk snel uit onze portemonnee, Kasum zegt dat hij wel een adresje heeft, dit wisselkantoor zit naast de politie en ik voel me daardoor wel veilig want ja ik ga natuurlijk straks weer met miljoenen de deur uit daar dus een beetje beveiliging is wel prettig😂 nog een paar minuten rijden en dan zijn we bij ons hotel, we rijden door Yogyakarta en de kids zien alweer de borden van KFC, Burger King en natuurlijk die goud gele M, dus de kids hebben het nu al meer naar hun zin dan gisteren in Wonosobo. We arriveren bij ons hotel en wat een mooi hotel is dit zeg!! We voelen ons er gelijk thuis☺️ De kids willen graag nog even zwemmen en San en ik gaan op onderzoek uit wat er allemaal in het hotel is, ze hebben dus een zwembad, een fitnessruimte, lounge ruimte en een Spa voor massages, dat klinkt erg goed dus wij willen wel gebruik maken van een heerlijke massage, maar helaas er zijn geen masseurs meer in het hotel, dan maar even bij de kids in het zwembad kijken maar die zijn zich alweer aan het omkleden dus gaan we maar op zoek naar eten. De avond valt en deze dag was weer zeer intensief dus wij gaan weer bijna slapen. Want morgen is het weer een volle dag en onze “kleine vriend” Kasum staat om 08:30 weer te wachten op ons. Dus vanuit Yogyakarta zeg ik slaap lekker en tot morgen👋🏽👋🏽

Groeten, 

De Broekies.